narrowcasters

Pot Verteren of Ad Verteren – door Alfred Levi

In het Tijdschrift voor Marketing is te lezen dat de adverteerders het in 2006 moeilijk zullen krijgen hun doelgroep te bereiken. Als redenen worden door de heer Alfred Levi de verzuiling van het publieke televisiebestel in Nederland genoemd. (Pardon?)

Volgens hem kan daar verbetering in worden gebracht door de politiek, die de toekomst van onze publieke zenders met hun reclame bepalen. Hij stelt dat zij het spoor bijster zijn geraakt en dat een goed geprijsde, flexibele Europese reclame-ether de komende jaren bijzonder welkom is. (Nogmaals pardon?)Volgens mij is deze beste man zelf het spoor bijster.Woorden zoals ‘verzuiling’, die hij gebruikt in zijn artikel, zijn volledig achterhaald en super ouderwets. Er is totaal geen sprake meer van verzuiling binnen de publieke zenders. Niet alleen de publieke zenders kopiëren elkaar in hun heftige strijd de kijker te binden, zo ook de commerciële zenders.Het lijkt mij interessant hoe de heer Levi die genoemde verzuiling, waar hij aan refereert uiteenzet. De genoemde verzuiling-van-welleer was niets anders dan wat wij vandaag de dag doelgroepzenders zouden noemen. Alleen de doelgroepen van toen zijn niet meer op de oude wijze te segmenteren, iets wat niets met het publieke bestel te maken heeft, maar met een totale maatschappelijke verandering.Met zijn oproep voor ‘een goed geprijsde en Europese flexibele reclame-ether’ slaat hij volledig de plank mis. Binnen afzienbare tijd is er geen sprake meer van uitzending via de ether, is de drager ondergeschikt aan de inhoud en heeft hij misschien ooit van digitaliseren gehoord?Programma’s worden bekeken op PDA (personal digital assistents), mobile telefoons, iPods, laptops, beamers(?), etc. De beste man stelt ook dat de informatiebronnen zijn toegenomen (een absolute waarheid) en dat een specifieke doelgroep daardoor minder bereikbaar is. Dit is echter maar de vraag.De consument heeft namelijk niet meer beschikbare tijd per dag gekregen, die hoeveelheid is hetzelfde gebleven. (Wellicht zelfs minder.) Hij maakt alleen een selectie uit een groter aanbod. De marketeer moet dus veel meer kennis hebben van de verschillende mediatypen die elkaar ook nog snel afwisselen. Hij moet dus steeds opnieuw zijn doelgroep segmenteren en die segmentatie voortdurend toetsen. Wanneer hij dit alles beheerst is zijn ‘doelgroep’ juist beter te bereiken! In de jaren ’70 keek ‘Tom, Dick and Harry’ naar Nederland 1, over verspilling gesproken.Om in de termen van Alfred te blijven: een ‘kijker’ stapte niet zomaar over van de VARA naar de TROS, ook niet na 5 jaar. (Lang, heel lang geleden.) In de afgelopen decennia is de consument echter wispelturiger geworden (open deur) en veel minder voorspelbaar. Op de behoefte aan verandering en diversiteit heeft de digitalisering dan ook slechts ingespeeld. Niet andersom!Het worden geen moeilijke tijden, het worden (of beter gezegd het zijn) andere tijden. Hij noemt als alternatief ‘winkelacties’, maar alleen daarvan kan de marketing het niet hebben, zo zal het nooit gebeuren.Als nieuwe mediatypen het moeten hebben van dit soort marketingadviezen, zal het nog jaren duren eer zij hun verdiende plek bemachtigen in de mediamix (zucht). Aan het einde van het artikel adviseert hij ‘richting te kiezen‘, welke richting blijft de vraag. Godzijdank stelt deze ‘ouderwetse’ man wel dat ‘we moeten stoppen ons krampachtig vast te houden aan wat was‘. Daar ben ik het volledig mee eens en het lijkt mij heel verstandig na het lezen van zijn artikel.

posted by Redactie @ 1:24 PM